Yetersiz , başarısız ,kompleksli ve özgüveni olmayan cahil kişi ve toplumlar bu eksikliklerini kapatmak ve telafi etmek çabasıyla her fırsatta övünmek Yolunu seçerler. Bunların tarihleri de sık sık andıkları ve tabii ki övündükleri süper Kahramanlar ve büyük kurtarıcılarla doludur.
Bayramları ve bunlara önden arkadan eklenen günlerle uzatılan tatilleri yılın önemli bir kısmını kapsar ve böylece daha az çalışma ve daha çok övünme vesilesi ve fırsatı bulurlar.
Bu övünme histerisi o dereceye varır ki daha reşit olmamış küçük çocuklarda kendi toplumunun dünyanın en zeki , en çalışkan , en kahraman ve üstün milleti olduğu inancını doğurur. Bu arada doğal olarak Bazı tarihi şahsiyetler de övüle övüle göklere çıkarılır , hatta putlaştırılır. Onların asla hata yapmayan ve eleştirilmesi akıldan bile geçirilmesi affedilmez bir günah ve suç olan üstün , İnsan üstü kurtarıcılar olduğu kanaatı daha küçük yaşlardan itibaren beyinlere kazınır.
Siz hiç Japonların , Almanların v.b çalışkan , üretici ve kendi kendine yetmenin ötesinde büyük miktarda gerçek ihracat yapan teknolojik ve ekonomik bakımdan güçlü ülkelerde halkın ve idarecilerin övündüklerini gördünüz mü ? Neden övünsünler ?
Övünmeye ihtiyaçları yok ki ! Bütün teknolojik finansal ve siyasi üstünlüklerine rağmen ,
Bazı borç içinde yüzen , her yatırımı yabancılara yaptıran ve onlara kullandıran , bütün kritik teknoloji ve
malzemeyi ithal etmek zorunda olan ülkeler kadar övünmüyorlar.
Övmek ve övünmek ruhsal bir hastalıktır . İnanmayan psikoloji uzmanlarına sorsun .
Bu övmek – övünmek işi şüphesiz diğer birçok hastalık gibi İslamdan uzaklaşmanın ve Allah CC ın mesajına
arkasını dönmenin sebep olduğu marazlardandır .
Övmek ve Övülmek her şeyi yoktan vareden bütün güç ve kuvvete sahip olan , her şeye kadir olan Allahu CC Teala hazretlerine mahsustur . Bir sürü eksiklik ve kusuru bulunan aldığı her nefesi Allaha CC borçlu olan , gözle görülmeyen küçücük bir virüsün yerlere serdiği insan neyiyle öğünebilir ki ?
“Övme ve övülme yalnız alemlerin Rabbi olan Allah'a mahsustur.” Fatiha 1. “Övgü, göklerde ve yerde ne varsa tümünün gerçek maliki olan Allah'a mahsustur, ahirette de övgü O'na mahsus olacaktır…” Sebe 1.
“Her türlü övgü, gökleri ve yeri yaratan, derin karanlığı ve (parlak) aydınlığı var eden Allah’a özgüdür: Ama hakikati inkara şartlanmış olanlar, başka güçleri Rableri ile eş tutarlar!” En’am 1
Allah CC ın resulu de Allah onu yücelttiği ve övdüğü için övülmeye layıktır . Bu anlamda Resulu sevmek ve övmek Allah ı CC sevmek ve övmektir,
De ki: "Eğer Allah’ı seviyorsanız bana uyun ki Allah da sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın. Allah çok bağışlayan, çok esirgeyendir." ( Al i İmran 31 )
(Biz seni âlemlere rahmet olarak gönderdik.) [Enbiya 107]
(De ki, ey insanlar, ben, Allah’ın hepiniz için gönderdiği Resulüyüm.) [Araf 158]
Andolsun, Allah’ın Resûlünde sizin için; Allah’a ve ahiret gününe kavuşmayı uman, Allah’ı çok zikreden kimseler için güzel bir örnek vardır ( Ahzab 21 )
Dinimizde başka dinlerde olduğu gibi peygamberi aşırı övmek ve ilahlaştırmak yoktur . Yaratan , yaşatan ve rızık veren , din gününün sahibi sadece Allah CC tır .
Bizzat Allah CC Resulu buyurmuştur ki ,
Ben sadece bir kulum. Kulun yediği gibi yer, kulun içtiği gibi içerim." (Feyzu'l-Kadir, 2/571; Mecmeu'z-Zeva'id, Heysemi, 9/19)
*
"Hıristiyanların Meryem oğlunu övmekte aşırılığa gittiği gibi, siz de beni övmekte aşırılığa gitmeyin. Çünkü ben sadece onun bir kuluyum. Siz bana 'Allah'ın kulu ve elçisi' deyiniz." (Buhari, Enbiya, 48)
İnsanların birbirlerini övmeleri de hoş görülmemiştir .
Hatta , birçoğumuza garip gelebilir ama , iyi ve hayırlı insanları övmenin bile doğru olmadığı belirtilmiştir.
Peygamberimiz de bu hususta birçok uyarılarda bulunmuştur.
Birini övmek, onun kibirlenmesine sebep olabilir. Kibir ve ucub ise, insanı helak eder. Hadis-i şeriflerde buyuruluyor ki:
(Din kardeşinden bir ihtiyacını isterken onu övmekle söze başlamayın. Böyle yapan onun belini kırmış olur.) [İbni Lal]
(Birbirinizi övmekten sakının. Çünkü övmek onu boğazlamaktır.) [İbni Mace]
(Kişiyi yüzüne karşı övmek, onu boğazlamaktır.) [İ. Ebiddünya]
Bizi öven bize iyilik etmiş olmaz. Bizi arkadan hançerlemiş olur. Onun için övenlerin sözlerine itibar etmemeli. İki hadis-i şerif meali:
(Meddahların [herkesi övenlerin, yağcıların] yüzüne toprak saçın!) [Müslim, Tirmizi]
(Meddahların ağzına toprak atın.) [İbni Hibban]
(Toprak saçmak, onu aşağı bilmek, sözlerine değer vermemektir.)
İyileri övmek uygun olmayınca, fâsıkları, yani açıktan günah işleyenleri övmek hiç uygun olmaz. Bir hadis-i şerif meali:
(Fâsık övüldüğü zaman Allahü teâlâ gazaplanır.) [İbni Ebiddünya, Beyheki]
Bizi övenlerin tesiri altında kalmak da uygun değildir. İnsanların övmesiyle, yermesini bir kabul edenler makbul insanlardır. Birisini tenkit ettiğiniz zaman üzülmüyor, haktan ayrılmıyorsa, övünce de sevinmiyorsa, o kimse salih biridir. Hazret-i Ömer, kendisini öven birine, (Beni de, kendini de helak mı edeceksin) buyurdu. Bir âlim de, kendini yüzüne karşı övene buyurdu ki: (Beni niçin övüyorsun? Öfkeli iken tecrübe ettin de beni halim selim mi buldun? Benimle yolculuk ettin de iyi biri olarak mı gördün? Bana bir emanet verdin de buna riayet ettim mi? Bilmediğin kimseyi nasıl översin?)
Övülmeyi sevmek felakettir. Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:
(Övülmeyi sevmek, insanı kör ve sağır eder. Kusurlarını görmez olur. Doğru sözleri, verilen nasihati işitmez olur.) [Deylemi]
(Din işlerine, insanların sizi övmeleri arzusunu karıştırmaktan sakının. Sonra amelleriniz boşa gider.) [Deylemi]
(Cennetin ebedi nimetlerini isteyen, övülmekten hoşlanmasın.) [Deylemi]
|
