İNSAN, ÖLÜMÜ ÖLDÜREN İNSAN! ÖLÜNCE ÖLEN İNSAN, ÖLÜNCE DOĞAN İNSAN! MEZAR, EBEDİ HAYATIN KAPISI MEZAR! ÖLÜM, EBEDİ HAYATIN BAŞLANGICI ÖLÜM!   İnsan; Dört tür insan var! ⁃ İnsan, varken yok, yokken yok ⁃ İnsan, varken var, yokken yok ⁃ İnsan, varken yok, yokken var ⁃ İnsan, varken var, yokken var Siz hangisi olacaksınız? Ölünce ölecek misiniz? Ölünce yaşayanlardan mı olacaksınız? Ölünce doğacak mısınız? Hiç düşündünüz mü? İnsan vardır, öldüğü gün ölür; birkaç yakını birkaç gün yasını tutar ve hayatlarına devam ederler. İnsan var, ölünce de yaşamaya devam eder! Eserleri vardır, hizmetleri vardır. İnsanlar vardır, zengindir. İnsanlar vardır, hem zengin hem ünlü hem de makam sahibidirler. Ölünce ölürler! Kimse hatırlamaz. Hatırlayanlarsa genellikle hayırla yâd etmezler. Şu kısacık dünya hayatı, sonsuz ahiret hayatının tarlasıdır; ne ekersen onu biçeceksin! Dünya’da 73 yıllık bir ömür, uzayda 8 saniye 8 salise! Var, gerisini hesap eyle! Nice krallar geçti kibirli, zengin, zalim krallar; kimse hatırlamaz. Nice âlimler, bilginler geçti, unutulmaz! Onları unutturan da hatırlatan da yaşadıkları ile, insanla ilişkileri ile ilgilidir. İnsana, insanlığa hizmet eden, ilme bilime hizmet eden hep yaşamış, yaşatılmış, ölümsüzleştirilmişlerdir. İnsan vardır, ölünce ölmez! Adeta ölümsüzlüğe doğar. MÖ 375–460’lı yıllarda yaşamış Uygur Türkü tıp âlimi, bilgini Gazbay gibi; yine aynı tarihlerde yaşamış Yunan filozofu, eğitimin önderi Eflatun gibi. Örnekler çoktur. Hiç düşündünüz mü? Bu ülkede başbakanlık yapmış, hemen her gün ve her saat televizyonlarda gördüğümüz o günün ünlü şahısları hiç aklınıza geliyor mu? Tabii, unutulmayanlar, hayırla yâd edilenler var; şerle yâd edilip unutulmayanlar var! Ölümü öldüren insan! – Gazzeli çocuk, kadın ve insan! İnsanlığı öldüren insan! – Gazze’de çocukları, kadınları, insanları öldüren insan sûretinde sapkınlar! Ölünce dirilen, insanlığa hizmet eden, eser bırakan insan da insandır. Öldüğünde ölen, öldüğünde unutulan insan da insandır. Ölünce eserleriyle yeniden doğmalı insan! Ömür doğumunda başlar, öldükten sonra en son anıldığı zaman dilimi “insan ömrüdür”. İnsanın ömrü unutulduğunda biter! Unutulunca ölmek! Ölüm; ebedi hayatın başlangıcı ölüm! Mezar; ah mezar, ebedi hayatın kapısı mezar! Sâdi Şirazî’ye sormuşlar: “İnsan nedir?” “Yek katre-i hûnest, sâd hezârân endîşe...” “Bir damla kan ve bin bir endişe...” demiş. İnsandır sanıyordum mukaddes yüke hamal, Hamallık ki sonunda ne rütbe var ne de mal! İnsan yaş alınca ömrün ne kadar kısa olduğunu anlıyor, idrak ediyor! Geri dönülmez akşamın sabahına uyanıyor! Artık yapılacak, yapacağı pek bir şey de kalmıyor! Hele pişmanlıklarla doldurduğu bir ömür geçirmişse! Hele dönüşü olmayan hatalar yapmışsa, vah ki vah! Kim bilir, belki duvardaki fotoğraftan ibaret olacağız! Kim bilir? Torunlarımız bizi tanımayacak! Kaçımız dedelerimizi, ninelerimizi tanıyoruz ki? Ahiretin kapısı dünya! Çok kısasın be dünya, çok kısa! Tam da üç günlüksün: dün, bugün ve yarınsın! O da yarına varırsan! Ölünce ölmeyenlerden, Var olunca da var, yok olunca da var olmanız, hayırla yâd edilmeniz, amel defterinizin kapanmaması dileğiyle. Vesselam ​ YAZARIN TÜM YAZILARI İÇİN https://www.bncmedyahaber.com/yazar-katiller-misir-a-kostu-1199.html    

İNSAN, ÖLÜMÜ ÖLDÜREN İNSAN!

ÖLÜNCE ÖLEN İNSAN, ÖLÜNCE DOĞAN İNSAN!
MEZAR, EBEDİ HAYATIN KAPISI MEZAR!
ÖLÜM, EBEDİ HAYATIN BAŞLANGICI ÖLÜM!
 

İnsan;
Dört tür insan var!
⁃ İnsan, varken yok, yokken yok
⁃ İnsan, varken var, yokken yok
⁃ İnsan, varken yok, yokken var
⁃ İnsan, varken var, yokken var

Siz hangisi olacaksınız?
Ölünce ölecek misiniz?
Ölünce yaşayanlardan mı olacaksınız?
Ölünce doğacak mısınız?
Hiç düşündünüz mü?

İnsan vardır, öldüğü gün ölür; birkaç yakını birkaç gün yasını tutar ve hayatlarına devam ederler.

İnsan var, ölünce de yaşamaya devam eder! Eserleri vardır, hizmetleri vardır.

İnsanlar vardır, zengindir. İnsanlar vardır, hem zengin hem ünlü hem de makam sahibidirler.

Ölünce ölürler! Kimse hatırlamaz. Hatırlayanlarsa genellikle hayırla yâd etmezler.

Şu kısacık dünya hayatı, sonsuz ahiret hayatının tarlasıdır; ne ekersen onu biçeceksin!

Dünya’da 73 yıllık bir ömür, uzayda 8 saniye 8 salise!

Var, gerisini hesap eyle!

Nice krallar geçti kibirli, zengin, zalim krallar; kimse hatırlamaz. Nice âlimler, bilginler geçti, unutulmaz!

Onları unutturan da hatırlatan da yaşadıkları ile, insanla ilişkileri ile ilgilidir. İnsana, insanlığa hizmet eden, ilme bilime hizmet eden hep yaşamış, yaşatılmış, ölümsüzleştirilmişlerdir.

İnsan vardır, ölünce ölmez! Adeta ölümsüzlüğe doğar. MÖ 375–460’lı yıllarda yaşamış Uygur Türkü tıp âlimi, bilgini Gazbay gibi; yine aynı tarihlerde yaşamış Yunan filozofu, eğitimin önderi Eflatun gibi. Örnekler çoktur.
Hiç düşündünüz mü? Bu ülkede başbakanlık yapmış, hemen her gün ve her saat televizyonlarda gördüğümüz o günün ünlü şahısları hiç aklınıza geliyor mu?
Tabii, unutulmayanlar, hayırla yâd edilenler var; şerle yâd edilip unutulmayanlar var!

Ölümü öldüren insan!
– Gazzeli çocuk, kadın ve insan!

İnsanlığı öldüren insan!
– Gazze’de çocukları, kadınları, insanları öldüren insan sûretinde sapkınlar!

Ölünce dirilen, insanlığa hizmet eden, eser bırakan insan da insandır.
Öldüğünde ölen, öldüğünde unutulan insan da insandır.

Ölünce eserleriyle yeniden doğmalı insan!

Ömür doğumunda başlar, öldükten sonra en son anıldığı zaman dilimi “insan ömrüdür”.
İnsanın ömrü unutulduğunda biter!
Unutulunca ölmek!

Ölüm; ebedi hayatın başlangıcı ölüm!
Mezar; ah mezar, ebedi hayatın kapısı mezar!

Sâdi Şirazî’ye sormuşlar: “İnsan nedir?”
“Yek katre-i hûnest, sâd hezârân endîşe...”
“Bir damla kan ve bin bir endişe...” demiş.

İnsandır sanıyordum mukaddes yüke hamal,
Hamallık ki sonunda ne rütbe var ne de mal!

İnsan yaş alınca ömrün ne kadar kısa olduğunu anlıyor, idrak ediyor!
Geri dönülmez akşamın sabahına uyanıyor!
Artık yapılacak, yapacağı pek bir şey de kalmıyor!
Hele pişmanlıklarla doldurduğu bir ömür geçirmişse! Hele dönüşü olmayan hatalar yapmışsa, vah ki vah!

Kim bilir, belki duvardaki fotoğraftan ibaret olacağız! Kim bilir?
Torunlarımız bizi tanımayacak!
Kaçımız dedelerimizi, ninelerimizi tanıyoruz ki?

Ahiretin kapısı dünya!

Çok kısasın be dünya, çok kısa!
Tam da üç günlüksün: dün, bugün ve yarınsın! O da yarına varırsan!

Ölünce ölmeyenlerden,
Var olunca da var, yok olunca da var olmanız, hayırla yâd edilmeniz, amel defterinizin kapanmaması dileğiyle.

Vesselam
​

YAZARIN TÜM YAZILARI İÇİN
https://www.bncmedyahaber.com/yazar-katiller-misir-a-kostu-1199.html